Η
Αλέξια Χατζησταύρου (Alexia)
ανήκει στη γενιά των νέων τραγουδοποιών
που ζούν και σπουδάζουν στο εξωτερικό
και γράφουν τα τραγούδια τους σε αγγλόφωνο
στίχο. Άλλωστε στις μέρες μας δεν θα
μπορούσε να χαρακτηρίσει πιά κανείς
την Αγγλική ως ξένη γλώσσα αλλά ως
δεύτερη μετά την μητρική μας. Η γλώσσα
όμως της μουσικής είναι παγκόσμια. Κι
αυτό είναι που κάνει τα τραγούδια να
ταξιδεύουν ελεύθερα στα ανοιχτά του
παγκόσμιου ιστού.
Τα πρώτα τραγούδια της Αλέξιας μπορείτε να τα ακούσετε ως ακυκλοφόρητο ακόμα δίσκο, μόνο στο youtube, υπό τον γενικό τίτλο “Impostule” (μια λέξη επινοημένη από την ίδια ύστερα από αναγραμματισμό που μπορεί να ερμηνευτεί σαν απάτες) χωρίς μεσάζοντες και ετικέτες. Όταν τυχαία τα πρωτοάκουσα, γοητεύτηκα απο την καθαρότητας τους. Ξεκάθαρα ως συναίσθημα και ήχος, οικεία και κυρίως ανεπιτήδευτα. Χαμογέλασα όμως και στο θάρρος της Αλέξιας να τοποθετήσει τόσο “μπροστά” τη φωνή της. Τόσο που ακόμα κι αν έλειπε αυτή η λιτή ενορχήστρωση, θα μου ήταν και πάλι αρκετό για να ξεχωρίσω το ταλέντο της. Καλύτερα όμως να την ανακαλύψετε εσείς ακούγοντάς την και διαβάζοντας την παρακάτω συνέντευξη που έδωσε στο Γιώργο Μελάνθη και τον Εν Πλω web radio. Αλέξια, καλό δρόμο...
- Πότε ανακάλυψες τη μουσική στη ζωή σου; Πότε αισθάνθηκες δηλαδή ότι κάτι σε έλκει στην τέχνη αυτή;
H
μουσική ήρθε στη ζωή
μου αρκετά νωρίς, σε ηλικία 5 ετών, καθώς
ήταν επιθυμία του πατέρα μου να έχουμε
η αδερφή μου κι εγώ μια σφαιρική μόρφωση.
Στην πραγματικότητα όμως τη μουσική
την ανακάλυψα όταν ήμουν περίπου 14
χρονών και ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα
μου κομματάκια στο πιάνο.
- Ποιά ήταν τα πρώτα σου βήματα-σπουδές και ποιά η διαδρομή που ακολούθησες ως την κυκλοφορία του πρώτου σου δίσκου.
Όσο
βρισκόμουν στην Ελλάδα σπούδασα κλασσικό
πιάνο και φωνητική αγωγή. Από το 2011 μέχρι
και σήμερα (2013) σπουδάζω Εθνομουσικολογία
στο πανεπιστήμιο Paris
VIII, πράγμα
το οποίο μου επέτρεψε να αντιληφθώ την
ευρύτητα της μουσικής. Η πρώτη μου
δουλειά, “Impostule”,
ηχογραφήθηκε
στο Παρίσι στο studio
B-93 και
οι ενορχηστρώσεις έγιναν απο έμενα και
τον μουσικό Ηλία Παντελιά ο οποίος ζει
επίσης στο Παρίσι.
Ωστόσο
για την ώρα πρόκειται για Unreleased
δισκο,
δηλαδή δεν έχει γίνει κάποια διανομή
(ψηφιακή ή έντυπη) και ο κόσμος μπορεί
να την βρει μέσω του youtube.
- Πώς θα περιέγραφες τον πρώτο σου δίσκο σε κάποιον που δεν τον έχει ακούσει; Ποιά αίσθηση-συναίσθημα κυριαρχεί για σένα στα τραγούδια;
Η
συγκεκριμένη μουσική είναι acoustic,
δηλαδή
απουσιάζουν οι φορτωμένες ενορχηστρώσεις,
ο ηλεκτρονικός ήχος και τα ψηφιακά
όργανα. Πέρα από χαρακτηρισμούς και
ταμπέλες θα έλεγα ότι η συγκεκριμένη
δουλειά είναι ειλικρινής και ότι ο
στόχος είναι η επικοινωνία με τον
ακροατή. Και γι αυτό το λόγο πιστεύω ότι
αξίζει να την ακούσει κάποιος.
- Τι είναι αυτό που θα σε ικανοποιούσε σε ό,τι αφορά την πορεία των τραγουδιών σου;
Η
μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν μουσικό
είναι να δίνει χαρά και όμορφες στιγμές
στους ακροατές.
- Ως τραγουδοποιός τί είναι για σένα ένα τραγούδι;
Ένα
τραγούδι είναι δημιουργία, χαρά ενέργεια,
συναισθήματα και φυσικά δουλειά γι
αυτόν
που το έγραψε.!
- Ποιά είναι για σένα τα πλεονεκτήματα του αγγλόφωνο στίχου;
Ο
αγγλόφωνος στίχος δίνει μια μεγαλύτερη
δυνατότητα επικοινωνίας ειδικά για
μουσικούς που, όπως κι εγώ, ζουν στο
εξωτερικό. Πολλές φορές όμως το να γράφει
κανείς σε μια γλώσσα που δεν είναι η
μητρική του μπορεί να δημιουργήσει
κάποιους περιορισμούς σε επίπεδο
έκφρασης.
- Θα έκανες ποτέ δίσκο ή τραγούδια με Ελληνικό στίχο;
Για
την ώρα γράφω στα αγγλικά και στα γαλλικά
γιατί αυτό προσφέρει μεγαλύτερες
δυνατότητες επικοινωνίας με το κοινό.
Ωστόσο η ελληνική γλώσσα διαθέτει έναν
τεράστιο πλούτο ηχοχρωμάτων και είμαι
σίγουρη ότι κάποια στιγμή θα προσπαθήσω
να τα εξερευνήσω μέσω της μουσικής μου.
- Πώς φαντάζεσαι και πώς επιθυμείς την εξέλιξη σου ως τραγουδοποιός;
Το
μόνο που θέλω είναι να μην χαθεί ποτέ η
αγάπη μου για τη μουσική.
- Πόσο διαφορετική είναι καλλιτεχνικά η ζωή στο Παρίσι σε σχέση με την Αθήνα;
Η
μουσική σκηνή στο Παρίσι χαρακτηρίζεται
από πολλά και διαφορετικά ακούσματα
λόγω των διαφορετικών πολιτισμών που
συνυπάρχουν σε αυτή την πόλη. Αντίθετα
όμως με αυτό που πιστεύουν κάποιοι θεωρώ
ότι τα τελευταία χρόνια η μουσική σκηνή
στην Ελλάδα έχει αλλάξει σημαντικά και
δίνονται πολλές ευκαιρίες σε νέα είδη
μουσικής.
- Στους δύσκολους καιρούς η μουσική και το τραγούδι είναι καταφύγιο ή μια απόδειξη πως υπάρχει ζωή όπως την ονειρευόμαστε;
Η
μουσική είναι βασικό στοιχείο επιβίωσης
για τον άνθρωπο, δεδομένου ότι δεν
υπάρχουν κοινωνίες από τις οποίες να
απουσιάζει η ηχητική παραγωγή. Ο ήχος
είτε με τη μορφή ενός γλωσσικού κώδικα
είτε σαν ηχητικός κώδικας επικοινωνίας
είναι ανάγκη για τον άνθρωπο. Κατ'επέκτασιν
όσο δύσκολες εποχές και εάν διανύσουμε
η μουσική θα είναι πάντα το καταφύγιο
για τα όνειρα μας.
- Τί σε κάνει να χαμογελάς και να αισθάνεσαι όμορφα;
Μια
όμορφη μουσική, μια αγκαλιά, ένα φαγητό
φτιαγμένο με αγάπη, οι κιθάρες, τα ζώα,
το σπίτι της γιαγιάς μου, η μυρωδιά της
ναφθαλίνης, οι τηγανητές πατάτες της
μητέρας μου, οι μυρωδιές της νύχτας, η
μυρωδιά των ταξιδιών και...οι παραλίες
του Ξυλοκάστρου και της Νάξου.